Jakie ma znaczenie lokalizacja studni głębinowej?

Budowa studni głębinowej to doskonały sposób na zapewnienie danemu budynkowi dostępu do bieżącej wody. Jego mieszkańcy mogą korzystać z wysokiej jakości wody, w bardzo ekonomiczny sposób, a zbudowana studnia pozwala im także na uzyskanie dodatkowej niezależności. Warto jednak poważnie zaplanować zarówno odwiert, jak i inne etapy jej powstawania. Przede wszystkim, należy przeprowadzić niezbędne badania geologiczne, a także zapoznać się z przepisami prawnymi dotyczącymi lokalizacji i sposobu wykonywania tego rodzaju odwiertów. W poniższym tekście przybliżamy, dlaczego prawidłowy wybór lokalizacji studni głębinowej jest tak istotny.

 

Dostęp do warstw wodonośnych

Studnię głębinową powinno umieszczać się w miejscu, które pozwalałoby najlepiej spełniać jej funkcje. Właśnie dlatego tak ważne jest, aby przed rozpoczęciem jakichkolwiek prac dokonać skrupulatnej oceny zasobów wód podziemnych. To ona pomoże uwzględnić miejsca występowania warstw wodonośnych przy wyborze lokalizacji studni głębinowej.

Woda wgłębna, czyli woda zdatna do picia znajduje się poniżej warstwy wody zaskórnej i gruntowej i to właśnie do niej poszukujemy zazwyczaj najbardziej dogodnego dostępu. Przed wykonaniem odwiertu studni głębinowej, należy wziąć pod uwagę także wszelkie warunki techniczne działki, takie jak: trwałość i twardość podłoża, stopień jego zardzewienia, pochyłość, a także plan jego zagospodarowania przestrzennego.

 

Prawne wymogi co do lokalizacji studni

Oczywiście, wybierając miejsce, w jakim umieścimy studnię głębinową, chcielibyśmy kierować się przede wszystkim dostępem do źródła wody, a także jej dopasowaniem do planów wykorzystania danego terenu. Wytyczne związane z lokalizacją studni są jednak ściśle określone w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku.

Są w nim zawarte czynniki prawne określające, że studnia, która nie wymaga ustanowienia strefy ochronnej to taka, której odległość powinna wynosić (licząc od osi studni) co najmniej:

• 5 m do granicy działki,
• 7,5 m do osi rowu przydrożnego,
• 15 m do budynków inwentarskich itp.,
• 30 m do najbliższego przewodu rozsączającego kanalizacji indywidualnej (dotyczy to sytuacji, w której są do niej odprowadzane ścieki oczyszczane biologiczne),
• oraz 70 m do nieutwardzonych wybiegów dla zwierząt hodowlanych, najbliższego przewodu rozsączającego kanalizacji lokalnej (nieposiadającego biologicznego oczyszczania ścieków) i granicy pola filtracyjnego.